Dag 5 28 februari

Hallo allemaal,

Vanmorgen werden we wakker tussen het gemekker van de geiten en het kakelen van de haan, die overigens gisteravond al begon te kraaien. Na een heerlijk ontbijt buiten, met gebakken eieren van Jan en Martijn, op de veranda was het tijd om richting Jeruzalem af te reizen. We ging op weg met de volgende psalm: (psalm 122)

1Een pelgrimslied, van David. Ik ben verblijd, wanneer zij tegen mij zeggen: Wij zullen naar het huis van de HEERE gaan! 2Onze voeten staan binnen uw poorten, Jeruzalem! 3Jeruzalem is gebouwd als een stad die hecht samengevoegd is. 4Daarheen trekken de stammen op, de stammen van de HEERE, naar de ark van de getuigenis van Israël,om de Naam van de HEERE te loven. 5  daar staan de zetels van het recht,de zetels van het huis van David.

We begonnen met een bezoek aan de Yad Vashem. Dit is een museum over de holocaust. Een heel indrukwekkende ervaring als je door het museum loopt maar ook daarbuiten in het aangelegde park is het indrukwekkend. We werden weer stilgezet bij de gruwelen die gebeurden in de Tweede Wereldoorlog. We werden meegenomen vanaf hoe de Joodse gemeenschap er voor de oorlog uitzag tot de bevrijding in 1945. Maar natuurlijk ook daarna. Er is een ruimte waar een groot deel van alle omgekomen Joden staan opgeschreven in registerboeken. In totaal 4,8 miljoen joden en ze zijn nog op zoek naar 1,2 miljoen  joden. Indrukwekkend! Het is moeilijk te beschrijven wat je daar ziet. Zie een aantal foto’s voor een kleine indruk. Het bezoeken waard mocht u ooit eens in Israël komen. Boven de uitgang stond een tekst uit Ezechiël 37:

11Toen zei Hij tegen mij: Mensenkind, deze beenderen zijn heel het huis van Israël. Zie, ze zeggen: Onze beenderen zijn verdord en onze hoop is vergaan, wij zijn afgesneden! 12Profeteer daarom, en zeg tegen hen: Zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal uw graven openen en Ik zal u uit uw graven doen oprijzen, Mijn volk, en Ik zal u brengen in het land van Israël. 13Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben, als Ik uw graven open en als Ik u uit uw graven doe oprijzen, Mijn volk. 14Ik zal Mijn Geest in u geven, u zult tot leven komen en Ik zal u in uw land zetten. Dan zult u weten dat Ík, de HEERE, ditgesproken en gedaan heb, spreekt de HEERE.

Zet u schrap voor een spannend gedeelte; om kwart voor 3 liepen we via het park Yad Vashem uit. Nu moesten we alleen nog onze rugtassen ophalen die we daar hadden achtergelaten aangezien die niet mee mochten het museum in. Toen we weer bij de ingang van het museum kwamen, zagen we dat er niemand meer was. Alle deuren waren dicht en geen mens meer te bekennen. Onze reisleider trok aan een deur en deze ging gelukkig open, maar binnen troffen we niemand aan. Ook bij de balie waar we de tassen hadden afgegeven troffen we niemand, maar onze tassen waren ook nergens te bekennen. Totdat we een bordje zagen met daarop de mededeling dat tassen tot uiterlijk half 3 opgehaald konden worden. Oeps...... gelukkig vonden we op het terrein nog een bewaker die ons vast verder kon helpen. Dit duurde echter wat langer dan gedacht. De tassen waren onvindbaar. Er kwam een tweede en zelf een derde persoon bij om dit probleem op te lossen. We konden morgen namelijk ook niet terug omdat het morgen Sjabbat is en Yad Vashem dan dicht is. En aangezien er ook een paspoort in een van de rugtassen zat, was het wel van belang dat we de tassen terugkregen. Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk zijn de rugtassen gevonden, waarvoor een vierde persoon opgetrommeld moest worden en zo hadden we 2 uur later de tassen terug. Dankbaar ook!

Ondertussen was het grootste deel van de groep al ingecheckt in het appartement. Dus zo wandelden we uiteindelijk rond 6 uur richting het ‘ oude’ Jeruzalem. Hier bezochten we de klaagmuur en hebben we samen gegeten. Prachtig om zo door Jeruzalem te lopen en dan uitkomen bij de klaagmuur. Een bijzonder gebeuren. De meningen over hoe we het vonden waren wat verdeeld. We hebben toch allemaal en bepaalde verwachting van hoe het eruit zou zien. Zie de foto’s en video’s om een indruk te krijgen van de klaagmuur aan het begin van de Sjabbat.

Morgen hopen we de olijfberg te bezoeken en hopen we ook aan onze terugreis te beginnen.

Een wat kortere blog vandaag, we zijn allemaal moe van alle indrukken. De foto’s  spreken voor zich.

Morgen hopen dan ook ons laatste blog te typen. Welterusten.

We sluiten deze blog af met het vervolg van Psalm 122:

6 Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben. 7 Laat vrede binnen uw vestingwal zijn, rust in uw burchten. 8 Omwille van mijn broeders en mijn vrienden spreek ik nu: Vrede zij in u! 9 Omwille van het huis van de HEERE, onze God, zal ik het goede voor u zoeken.