Dag 2 - dinsdag 25 februari

Bokertov oftewel goedemorgen!!

Wij zijn allemaal weer fris en fruitig wakker geworden en zijn er helemaal klaar voor om deze dag Israël te gaan verkennen. Gaandeweg deze dag hopen we dit verhaal steeds verder aan te vullen met informatie over onze bezienswaardigheden. We mochten deze morgen beginnnen met de volgende woorden vanuit psalm 100:

Juich voor de HEERE, heel de aarde; dien de HEERE met blijdschap.....

en zo mogen we onze weg vervolgen vandaag. Fijne dag! 
 

We zijn nu op de Golanhoogten. Net bij de Jordaan gestopt. Als je de Jordaan zo ziet kun je je indenken dat Naäman zich liever ging wassen in een rivier in eigen land. Als we zo op de Golanhoogten zijn, zien we dat het heel rotsachtig is met ook wel groene begroeiing. Echter een boer is een jaar bezig om 1 are grond te bewerken, zodat het vee er kan grazen en er gewassen geplant kunnen worden. Stelt u het zich zo voor: er werd een stukje grond bewerkt een muurtje gemaakt en een weggetje gemaakt. Zodat er een soort terrassen ontstonden. Vanuit de oogpunt kunnen we ons de gelijkenis van de zaaier anders voorstellen. Vooral het zaad dat op rotsachtige bodem viel of op de weg. Tot zover.

We trokken verder naar de Hermon Stream dit is een natuurreservaat waarbij de Jordaan een centrale plaats inneemt. We begonnen met een stukje uit de bijbel vanuit Mattheus 16. Het bijbelgedeelte waar we zondagmiddag over mochten horen van dominee van Wijk. En dan met name vers 13-18: 

13Toen Jezus gekomen was in het gebied van Caesarea Filippi, vroeg Hij aan Zijn discipelen: Wie zeggen de mensen dat Ik, de Zoon des mensen, ben?14Zij zeiden: Sommigen: Johannes de Doper, en anderen: Elia, en weer anderen: Jeremia of een van de profeten.15Hij zei tegen hen: Maar u, wie zegt u dat Ik ben?16Simon Petrus antwoordde en zei: U bent de Christus, de Zoon van de levende God.17En Jezus antwoordde en zei tegen hem: Zalig bent u, Simon Barjona, want vlees en bloed hebben u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.18En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.

Daarna maakten we een wandeltocht door het reservaat waarbij de Jordaan niet van onze zijde week. En waar we het Hermongebergte achter ons hadden. Werkelijke een prachtige wandeling. Zie de foto’s voor een impressie hiervan. Tijdens de wandeling lazen we  uit psalm 42 waar we lezen over het laaggebergte van de Hermon, de heuvels en het hooggebergte, over het rustig en heftige water. Facetten die wij mochten zien in dit reservaat. 

7Mijn God, mijn ziel buigt zich neer in mij, daarom denk ik aan U vanuit het land van de Jordaan en het Hermongebergte,vanuit het laaggebergte.8Watervloed roept tot watervloed,terwijl Uw waterkolken bruisen;al Uw baren en Uw golvenzijn over mij heen gegaan. 9Maar de HEERE zal overdag Zijn goedertierenheid gebieden; 's nachts zal Zijn lied bij mij zijn,een gebed tot de God van mijn leven.

Zie ook het gedicht bij de foto’s.

Na deze wandeling hebben we met elkaar gegeten. We konden kiezen uit zo’n 5 restaurants. Onze reisleider had er eentje aanbevolen maar sommigen leek dit niet helemaal wat dus kozen voor een ander restaurant. We moeten er wel bij zeggen dat we het restaurant met de gouden bogen voorbij konden lopen, al was dit voor sommigen best lastig. Mocht het eten voor u een drempel zijn om naar Israël te gaan dan kunnen we u vertellen dat het eten hier erg goed is. Heerlijke gerechten en ook patat en mayonaise kennen ze hier :).

De middag vervolgden we onze weg naar het meer van Galilea ook wel het meer van Tiberias genoemd. We bezochten Kapernaum. Zie ook hiervoor de foto’s. Er is een kerk gebouwd op het huis waar Petrus gewoond zou hebben. Verder hebben ze de Synogoge weer opgbouwd op de plaats waar toen de synagoge van Kapernaum ook gestaan zou hebben. Na het bezoeken van dit stadje zijn we een stukje doorgereisd naar een kerkje genaamd: Broodvermenigvuldigingskerk, dit had natuurlijk betrekking op de wonderbare spijziging. Hierna vertrokken we naar Tiberias waar we hebben rondgelopen en heerlijk hebben mogen eten.

Op de weg naar het hotel waren we nog even bang dat busje 2 een klapband had opgelopen, maar het  het bleek te gaan om iets van een afdekplaat dat was afgebroken van de bumper. Dat zorgde met 6 vrouwen in een busje natuurlijk wel voor paniek en gegil. Gelukkig hadden we een relaxte chauffeur in de vorm van Jan en bleek het dus uiteindelijk  toch nog mee te vallen. 

Nu zitten we met de meesten van ons gezellig beneden in ons Hotel onze belevenissen van vandaag te herbeleven. We mogen wel zeggen dat de sfeer onderling erg goed is.

Tot zover het verhaal van deze dag. Leuk dat jullie deze verhalen lezen en reacties plaatsen, dat vinden we erg leuk!

Tot morgen!