Dag 4 - 27 februari

27 februari 2020 - Dead sea, Israël

Een hele goedemorgen allemaal,

Het was vandaag vroeg dag voor ons. Rond kwart over 4 rolden we allemaal ons bed uit om aan de klim richting de Massada te beginnen. Met 17 mensen begonnen we rond kwart over 5 aan de beklimming. Het was echt een hele tocht en een behoorlijk pittige klim. Maar het was de moeite waard om de zon op zien komen rond 10 over 6. Zie de foto’s van deze prachtige ervaring. In psalm 113 lezen we het volgende:
 

3Vanwaar de zon opkomt tot waar hij ondergaat,zij de Naam van de HEERE geprezen.4De HEERE is verheven boven alle heidenvolken,boven de hemel is Zijn heerlijkheid.

en in psalm 19 lezen we:

5Hun richtlijn gaat uit over heel de aarde, hun boodschap tot aan het einde van de wereld. Hij heeft daar een tent opgezet voor de zon. 6En die is als een bruidegom, die zijn slaapkamer uit gaat; hij is vrolijk als een held om snel het pad te lopen. 7Aan het ene einde van de hemel is zijn opgang, zijn omloop is tot het andere einde;  niets is verborgen voor zijn gloed.

Rond 7 uur liepen we weer naar beneden waar om half 8 een ontbijt op ons stond te wachten. Inmiddels was de rest van de groep ook aangeschoven om vervolgens met de gondel naar boven te gaan om ook de Massada te bezoeken. De rest van de groep kon ondertussen genieten op het terras in de zon aan de dode zee. Tot zover weer het eerste deel van deze blog.

Nadat de rest van de groep was teruggekeerd van de Massada gingen we richting Negev dit is een woestijn. We merken dat Israël een land van uitersten is. Van glooiende groene heuvels tot rots- en bergachtige uitzichten. Zo ook de woestijn. Er was weinig groen te bekennen onderweg, er was alleen begroeiing te zien waar kleine waterstroompjes waren of zijn geweest. Na een hele tijd op een soort N-weg gereden te hebben sloegen we af verder de woestijn en het berglandschap in. We kwamen een bord tegen dat duidelijk aangaf dat deze weg afgesloten was. Maar onze reisgids had er vertrouwen in dat dit wel goed zou komen. Echter kwamen we onderweg verschillende heuveltjes tegen, waar niet alle busjes makkelijk overheen kwamen. Dit zorgde met name bij de vrouwen voor enige hilariteit. Lees: paniek. Bij het tweede heuveltje zijn we eerst allemaal maar uit de busjes gestapt om zo de busjes goed de heuveltjes over te laten rijden. Ook dit ging niet vlekkeloos daar busje 2 een deel van de zijbumper (of zoiets) verloor. Zie de video en zie hoe busje 3 aardig het heuveltje overkwam. Echter de spanning was nog niet voorbij omdat we middels haarspeldbochten de berg opreden. U moet zich voorstellen dat er geen vangrail was maar alleen een soort van vuurtonnen, gevuld met stenen, moest dienen als afbakening voor het ravijn eronder. Dit zorgde bij menigeen voor klotsende oksels en het heel goed vasthouden van de stoelen van degene die ervoor zat. Maar ook nu hebben onze chauffeurs weer een heldendaad verricht. We stopten uiteindelijk op de top van deze berg en mochten hier uitstappen om van het mooie uitzicht te genieten. We zaten hier namelijk op het meest zuidelijkste plekje van het beloofde land. We lazen Numeri 34 waar staat:

1De HEERE sprak tot Mozes: 2Gebied de Israëlieten en zeg tegen hen: Wanneer u het land Kanaän binnenkomt, zal dit het land zijn dat u als erfelijk bezit toevalt, het land Kanaän wat zijn grenzen betreft: 3de zuidzijde zal voor u vanaf de woestijn Zin langs Edom lopen en de zuidgrens zal voor u aan de oostkant vanaf het einde van de Zoutzee lopen. 4Deze grens zal voor u van het zuiden naar de Schorpioenenpas ombuigen en doorlopen tot Zin, en haar uitlopers zullen vanuit het zuiden naar Kades-Barnea lopen en uitkomen bij Hazar-Addar en doorlopen tot Azmon.

Daarna vervolgden we onze reis naar Ramon Maktesh. Dit is een krater middenin een gebergte in de woestijn Sin. Hier bezochten we een museum waar ons verschillende filmpjes werden getoond. Onder andere over de astronaut: Ilan Ramon, hij is omgekomen bij een raketlancering in 2003. Maar het ging natuurlijk ook over de krater en welke dieren er in de woestijn leefden. Inmiddels was het 3 uur ‘s middags en begonnen we aan onze lunch, waar bij onze reisleider ondertussen boodschappen deed voor de bbq die we dezelfde avond zouden hebben.

Nadat de boodschappen binnen waren bezochten we het graf van David Ben Goerion en zijn vrouw. Hij wilde eenvoudig begraven worden bij de plek waar hij gewerkt had en dit was in de Kibboets. Er is een soort park rondom zijn graf aangelegd, en dit was, zoals we zagen een erg toeristische plek. Maar het was ook een prachtige plek, zie hiervoor de foto’s.  Op het graf worden steentjes gelegd. Dit is in Israël gewoonte in plaats van bloemen leggen bij een graf. Een diepere betekenis is ook dat de stenen het onvergankelijke aangeven en het leven dat juist vergankelijk is.

Hierna vervolgden we onze weg richting onze slaapplaats. Dit keer geen hotel maar een geitenboerderij. We slapen in verschillende huisjes of in een soort rioolbuis. Dat klinkt wat raar maar middels deze site krijt u een indruk: http://www.naotfarm.co.il/en/about-us/

Hier hebben we de BBQ voorbereid en genoten we van een heerlijke maaltijd. Met dank aan de hele groep waarmee we dit samen hebben gemaakt. Enige nadeel is wel dat we dus ook zelf de afwas moeten doen. Die nu hopelijk tijdens het schrijven van dit blog wordt gedaan :).  De WiFi hier is namelijk alleen te vinden bij een klein huisje verderop op het terrein van de boerderij.

Dus we gaan dit blog met gemak weer eindigen, daar we zo nog een soort van kampvuur hopen te hebben met elkaar en iedereen denk ik op tijd naar bed wil. We willen tot slot de hartelijke groeten doen aan Evert-Jan en Lia van Wijhe en aan Martijn en Marieke Polinder die hier anders ook bij waren geweest. We denken aan jullie.

Morgen hopen we het Yad Vashem te bezoeken en gaan we in Jeruzalem de klaagmuur  bezoeken. Wellicht kunt u ons zien middels de webcam bij de klaagmuur. Mochten we weten hoe laat dan zullen we dit op de blog zetten van morgen.

Voor nu een fijne avond, hopelijk hebben jullie een mooie jeugddienst gehad en wensen we jullie welterusten.

Ps. Niet alle foto's en video konden nu geplaatst worden ivm met de slechte verbinding. De rest hopen we morgen op de blog te plaatsen. 
 

Foto’s

8 Reacties

  1. Opa en Oma:
    27 februari 2020
    echte toppers zijn jullie om zo vroeg de Massada te beklimmen en zo te zien niet voor niks geweest, prachtige foto we kunnen proeven dat jullie genieten van het land Israel een hele fijne en mooie dag vandaag! liefs papa en mama :]
  2. Kerkbode lezer:
    27 februari 2020
  3. Jan Post:
    27 februari 2020
    Groeten aan mammie
  4. Dirkje en Arend v d weg:
    27 februari 2020
    Alle mensen!!!!
    4.15..uit bed..
    Wat een ervaring om dit zo samen te mogen doen..in de vroege ochtend..
    Ochtend stond heeft Goud in de mond..
    Daar kunnen jullie nu over mee praten...
    We zijn trots op jullie...
    Groetjes uit Oosterwolde!!!
  5. Gerda en Dries:
    27 februari 2020
    Bedankt weer voor de mooie foto's. Het was hoorbaar een zware klim....Groeten van de Duinkerkerweg.
  6. Evert-Jan en Lia:
    28 februari 2020
    Wat mooi om zo toch met jullie mee te kijken, lief dat we in gedachten met jullie meereizen. Hele fijne dagen nog, we blijven over jullie schouders meegenieten! Lieve groet Evert-Jan en Lia
  7. Annie en Wim.:
    28 februari 2020
    Wzat een mooie slaapplaatsen hebben jullie.Je kunt nu zeggen dat je al eens in het riool hebt geslapen
  8. Otto en Janny:
    28 februari 2020
    Jullie hebben al wel heel veel gezien.Nog even volhouden en thuis maar weer uitrusten.
    Groeten en een goede vlucht.